17 października 2019 roku nasi uczniowie mieli kolejną okazję brania udziału w ciekawych zajęciach prowadzonych przez pracownika Parku Krajobrazowego "Podlaski Przełom Bugu" Panią Magdalenę Żychowską. Spotkanie odbyło się w trzech grupach: z dziećmi z punktu przedszkolnego i kl 0, z klasami I-III i klasami IV-VIII. Uczniowie dowiedzieli się wiele o formach ochrony przyrody w Polsce.
Ochrona bioróżnorodności – formy ochrony przyrody w Polsce
Różnorodność biologiczna jest bogactwem przyrody - tym wszystkim, co żyje wokół nas. Jesteśmy jej częścią i nie możemy bez niej żyć. Wspaniała, bogata różnorodność świata przyrodniczego jest stale niszczona na skutek działalności człowieka. Wyrąb lasów, intensywne rolnictwo, obciążenie zanieczyszczeniami, nadmierny połów ryb czy wpływ zmian klimatu - to czynniki negatywnie wpływające na różnorodność biologiczną, a więc także i na człowieka. Parki narodowe Parki narodowe to miejsca, w których staramy się chronić różnorodność biologiczną. Jest ich w Polsce 23, zajmują łączną powierzchnię ponad 317 tys. hektarów, co stanowi około 1 proc. obszaru kraju. Wyróżniają się szczególnymi walorami przyrodniczymi, ale także naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi.
Parki narodowe, w których rośliny i zwierzęta mogą swobodnie żyć i rozmnażać się, służą ochronie gatunków. Osiem parków to rezerwaty biosfery UNESCO. Siedem posiada status obszarów wodno-błotnych wpisanych na listę konwencji RAMSAR. Wszystkie są obszarami Natura 2000 wyznaczanymi na poziomie europejskim dla ochrony siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt. Inne formy ochrony przyrody Oprócz parków narodowych istnieją także inne formy ochrony przyrody. Wśród nich można wymienić: Rezerwaty przyrody, które obejmują obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Parki krajobrazowe - obejmują obszary chronione ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe, służą zachowaniu, popularyzacji tych wartości w warunkach zróżnicowanego rozwoju. Obszary chronionego krajobrazu - to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe z uwagi na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełniące funkcję korytarzy ekologicznych. Obszary takie obejmują pełne jednostki środowiska naturalnego, takie jak doliny rzeczne, kompleksy leśne, ciągi wzgórz, pola wydmowe, torfowiska.
Pomniki przyrody - są to pojedyncze twory przyrody ożywionej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej bądź krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów. Pomnikami przyrody ożywionej mogą być krzewy lub drzewa odznaczające się sędziwym wiekiem, wielkością, niezwykłymi kształtami, natomiast pomnikami przyrody nieożywionej mogą być na przykład głazy narzutowe oraz interesujące formy powierzchni ziemi, jak źródła, wodospady, jary, skałki, wywierzyska, przełomy rzeczne, jaskinie.
Stanowiska dokumentacyjne - mogą to być ważne pod względem naukowym i dydaktycznym miejsca występowania form geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub tworów mineralnych, jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych. Stanowiskami dokumentacyjnymi mogą być także miejsca występowania kopalnych szczątków roślin lub zwierząt. Użytki ekologiczne - to zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów, mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej - naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce, siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca rozmnażania lub sezonowego przebywania. Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe - to fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe lub estetyczne. Ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów - ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz siedlisk gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych, a także zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej. W celu ochrony ostoi i stanowisk roślin lub grzybów objętych ochroną gatunkową bądź ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być ustalane strefy ochronne. OBSZARY ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO • Są to obszary objęte szczególną ochroną ze względu na ich unikatową wartość. W przypadku obszarów przyrodniczych mogą to być tereny obejmujące wyjątkowe zjawiska przyrodnicze lub środowiska ważne dla ochrony bioróżnorodności. Jedynym obszarem na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO w kategorii obiektów przyrodniczych w Polsce jest Puszcza Białowieska.